Hüznü hiç olmadığı kadar yakından tanımanın vakti gelmişti,
ve en yalnız hissediyordun kendini.
Beynin o kadar ağır geliyorduki bedenine,
bırakmak istiyordun oracıkta sanki.
Yarın yoktu artık, iki dakika sonra yoktu,
Evet hüznün karesiydi bu, bir fotoğraf karesine sığıyordu.
ve en yalnız hissediyordun kendini.
Beynin o kadar ağır geliyorduki bedenine,
bırakmak istiyordun oracıkta sanki.
Yarın yoktu artık, iki dakika sonra yoktu,
Evet hüznün karesiydi bu, bir fotoğraf karesine sığıyordu.
Ahmet Çelebi " Hüznün Karesi "
0 yorum yap:
Yorum Gönder